Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης στο σχολείο μας.

   Με παραδοσιακό αποκριάτικο χρώμα γιορτάσαμε την Τσικνοπέμπτη στο Σχολείο μας. Για ένα δίωρο  στο προαύλιο του Σχολείου στήθηκαν οι ψησταριές με πολύ κέφι και καρναβαλική διάθεση από το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων. Παραδοσιακοί Χοροί και Τραγούδια και όχι μόνο ξεσήκωσε μαθητές και εκπαιδευτικούς με τους αποκριάτικους χαρούμενους ρυθμούς, βάζοντας τη δική τους πινελιά στο όμορφο σκηνικό του Σχολείου μας. Τσικνίσαμε τα νοστιμότατα σουβλάκια, ψημένα από την αχτύπητη ομάδα  του Συλλόγου Γονέων. Όλοι μας ξεφαντώσαμε, γίναμε μια αγκαλιά με γέλια, τραγούδια και χορούς ξεσηκώσαμε τη γειτονιά. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους συνέβαλαν σε αυτή την ευχάριστη νότα μα πιο πολύ τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του σχολείου μας .
Πάντα υγεία σε όλους 
Καλές Απόκριες

Λίγα λόγια για την Τσικνοπέμπτη

Η Τσικνοπέμπτη είναι μια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στους αιώνες. Η ημέρα που τρώγεται κρέας. Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από τις λέξεις «τσίκνα» (η μυρωδιά του καμένου ψημένου κρέατος) και «Πέμπτη».

Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για τη Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής.

Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.

Το γαϊτανάκι

Από τα πιο γνωστά πανελλαδικά έθιμα, που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας, είναι το γαϊτανάκι. Το γαϊτανάκι είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της αποκριάς.

 Δεκατρία άτομα χρειάζονται γι’ αυτόν το χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου κρέμονται 12 μακριές κορδέλες, διαφορετικού χρώματος η καθεμιά. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο. Οι υπόλοιποι δώδεκα χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν σε ζευγάρια. Καθώς κινούνται γύρω από το στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του κι έτσι πλέκουν τις κορδέλες πάνω του δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς. Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν στο στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα.